"Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ"
Γιολάντα Πατεράκη
Μετατρέψαμε το αφηγηματικό κείμενο σε "ηλεκτρονική μορφή".
Ζωγραφίσαμε, αφηγηθήκαμε
και αφήνουμε στη δική σας φαντασία τη συνέχεια...
Από την Ε΄1 .
Τι μπορούμε να κάνουμε με ένα βιβλίο...; Μαθητές της Ε΄1 γράφουν...
ΒΙΒΛΙΟΑΦΙΣΑ της Χριστίνας Τσαγγαρίδη, της Ε΄1,
που πήρε το πρώτο βραβείο σε ενδοτμηματικό διαγωνισμό.
Τσικνοπέμπτη
Τσιαττιστά της Ε'1
Σήμερα μαζευτήκαμε στη μέση του σχολείου
ούλλοι μας να τσιαττίσουμε για νίκη του βραβείου.
Eμείς είμαστε δυνατοί, τζιαι παίκτες τζιαι ωραίοι
που ούλλους οι καλλύτεροι , ειμάστεν οι πεμπταίοι.
Η Τσικνοπέμπτη έφτασεν τζιαιρός να το χαρούμε,
ήρταμεν για να παίξουμε, να φάμε τζιαι να πιούμε.
XEIΡΟΠΟΙΗΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
(από παιδιά της Ε΄2)
ΤΣΙΑΤΙΣΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Ε΄2
ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ
Σ΄ούλην την Κύπρο σήμερα ψήνουσι σουβλάκια,
τζαι εμείς στο σχολείο μας,θα φάμε μεζεδάκια.
Σήμερα στο σχολείο μας εν μια γιορτή μεγάλη,
ελάτε να χορέψουμε, μιτσοί μα τζαι μιάλοι.
Το σύνδεσμο γονέων μας, πολλά τον αγαπούμε,
για το φαϊ που έψησε πολλά τον εκτιμούμε.
Σαν τους Κυπραίους εν εσσεί, στη σούβλα πάντα πρώτοι,
τσικνόπεμπτη ε σήμερα που τρώσιν τζαι γλεντούσι.
Στουν το σχολείο είμαστε στην Ε΄2 τάξη,
τζιαν θέλετε να ξέρετε είμαστεν εντάξει.
Τ’αγόρια μας εν όμορφα τζαι μοιάζουν του Ρονάλντο,
όσον για τες κορούες της βαλλούν τες ούλλες κάτω.
ΓΡΑΨΙΜΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑ
(από μαθητές της Ε΄2)
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΟΜΑΔΑΣ 1
Αφηγητής: Βρισκόμαστε στην Κωνσταντινούπολη το Γενάρη το 532 μ.Χ.
Οι πράσινοι και οι βένετοι βρίσκονται στον ιππόδρομο και αρχίζουν να τσακώνονται, να βρίζονται αλλά και να λένε του Ιουστινιανού να παραιτηθεί.
Πράσινος 1: Κάτω ο Ιουστινιανός.
Πράσινοι και Βένετοι: Νίκα, Νίκα, Νίκα.
Βένετος: Φύγε από την πόλη μας, δεν σε χρειαζόμαστε.
Όλοι: Ναι, ναι, φύγε, παραιτήσου.
Αφηγητής: Μάταια ο Ιουστινιανός και οι ηγέτες του προσπαθούσαν να ηρεμήσουν το πλήθος. Επίσης λεηλάτησαν την αγορά και έκαψαν δημόσια κτίρια όπως την Αγία Σοφία και το παλάτι.
(το πλήθος καταστρέφει την πόλη)
Πράσινος: Κάψτε την αγορά.
Βένετος: Πάμε να καταστρέψουμε την Αγία Σοφία.
Πράσινος: Αν είχα μπροστά μου τον Ιουστινιανό θα τον έπνιγα.
Βένετος: Πάμε να βρούμε τον Υπάτιο και να τον κάνουμε βασιλιά.
Πλήθος: Ναι, ναι, πάμε γρήγορα.
Αφηγητής: Ο Ιουστινιανός σκέφτεται πραγματικά να παραιτηθεί από το θρόνο. Αλλά η Θεοδώρα τον πείθει να μην κάνει βιαστικές αποφάσεις.
Θεοδώρα: Ιουστινιανέ, μην εγκαταλείψεις τον θρόνο σου γιατί αν παραιτηθείς θα είσαι άμυαλος. Δείξε δυνατός σαν βασιλιάς, είναι αδικαιολόγητη η φυγή. Εγώ δεν θα μπορούσα να ζω χωρίς την κορώνα, ούτε επιθυμώ να ζήσω την ημέρα που δεν θα με αποκαλούν βασίλισσα.
Ιουστινιανός: Μην ανησυχείς, θα διατάξω τους στρατηγούς μου Βελισάριο και Ναρσή να σκοτώσουν τους στασιαστές.
(έρχονται οι στρατηγοί)
Ιουστινιανός: Πηγαίνετε στον ιππόδρομο και σκοτώστε τους στασιαστές που έχουν μείνει εκεί χωρίς οίκτο. Πάρτε μαζί μας 1.000 στρατιώτες. Συλλάβετε τον Υπάτιο.
Ιππόδρομος:
Πλήθος: Εσένα θέλουμε για αυτοκράτορα, Υπάτιε. Όχι τον Ιουστινιανό.
Υπάτιος: Δέχομαι να γίνω αυτοκράτορας.
Πλήθος: Κάτω ο Ιουστινιανός.
Αφηγητής: Σε λίγο όμως ήρθε η φρουρά, περικύκλωσε τον ιππόδρομο και άρχισε να σφάζει το πλήθος.
(μάχες στον ιππόδρομο)
Αφηγητής: Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό: τριάντα χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι αγώνες του ιππόδρομου διακόπηκαν για αρκετά χρόνια και κάθε φωνή λαϊκής διαμαρτυρίας σώπασε. Μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε και το γόητρο του αυτοκράτορα πληγώθηκε βαριά.
Τελικά, κανείς δε νίκησε στη «στάση του νίκα».
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΟΜΑΔΑΣ 2
Α’ Σκηνή
Βένετος : Αποκεφαλίστε τον Ιουστινιανό .
Πράσινος 2 : Θέλουμε καινούριο αυτοκράτορα , αυτός είναι δειλός
Πλήθος : ΝΙΚΑ , ΝΙΚΑ, ΝΙΚΑ…
Αφηγητής : Οι ταραχές δεν περιορίστηκαν στον ιππόδρομο , οι στασιαστές άνοιξαν τις πύλες και ξεχύθηκαν στην πόλη, λεηλάτησαν την αγορά, πυρπόλησαν δημόσια κτήρια όπως την Αγία Σοφία και το παλάτι .
Πράσινος 1: Πάμε να καταστρέψουμε την πόλη , ότι βρούμε μπροστά μας .
Βένετος : Φέρτε τον Υπάτιο να τον κάνουμε αυτοκράτορα μας .
Πλήθος : Υπάτιος , Υπάτιος ,Υπάτιος … Κάτω ο Ιουστινιανός.
Ιουστινιανός : Θέλω να παραιτηθώ τώρα .Κανείς δεν με θέλει για αυτοκράτορα.
Αφηγητής :Η γυναίκα του η Θεοδώρα προσπάθησε να τον στηρίξει και να τον πείσει να μην κάνει βιαστικές κινήσεις .
Θεοδώρα : Μην τα παρατάς μείνε εδώ .Μην τα βάζεις κάτω .Είναι μια κρίσιμη στιγμή αλλά όλα θα περάσουν , θα το δεις .
Ιουστινιανός : Δεν ξέρω είμαι πολύ συγχυσμένος
Θεοδώρα : Σε παρακαλώ , περίμενε λίγο θα γίνουν όλα καλά. Είναι αδικαιολόγητη αυτή η φυγή για το βασιλιά . Εάν λοιπόν βασιλιά θέλεις να σωθείς μπορείς : χρήματα έχουμε και πλοία .
Ιουστινιανός : Στρατηγοί Βελισάριε και Νάρση. Θέλω να πεις σε όλους στρατιώτες να πάνε να σκοτώσουν τους στασιαστές που είναι στον ιππόδρομο .
Ε’ Σκηνή
Αφηγητής : Το αποτέλεσμα ήταν αρχικά 30,000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.Οι αγώνες του ιππόδρομου διακόπηκαν για αρκετά χρόνια και κάθε φωνή λαϊκής διαμαρτυρίας σώπασε .Μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε και το γόητρο του αυτοκράτορα πληγώθηκε βαριά.
ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΠΕΛΑ
(από παιδιά της Ε΄2)
ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
Από τα παιδιά της Ε΄3
Εεε, έννα σας πούμε ένα τσιαττιστό για την Έψιλο την τρία
εεε, είμαστεν ούλλοι τέλειοι με μια καλή κυρία.
Εεε, κάθε μέρα το πρωί είμαστε στα θρανία,
εεε, τζ΄άμαν αρκέψει μάθημα ανοίουμεν βιβλία.
Εεε, μέσα στην τάξη μας παιθκιά είμαστε κοσιένα,
εεε, τζαι π΄ούλλα τα μαθήματα εν φοούμαστε κανένα.
Εεε, στουν το σχολείο είμαστε τωρά έσσιει πέντε χρόνια,
εεε, τωρά που μεγαλώσαμε επήραν μας στα σσιόνια.
Εεε, του χρόνου ρε κοπέλια μου έννα ΄μαστε εκταίοι,
εεε, τζ΄αν αρωτάτε το γιατί εν που ΄μαστε σπουδαίοι.
KATAΣΚΕΥΗ ΨΗΦΙΔΩΤΩΝ
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΨΗΦΙΔΩΤΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΙΟΥ
(από μαθητές της Ε΄3)
TAΞΙΔΙ ΜΕ ΜΙΑ ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ
(εργασίες παιδιών της Ε΄3 που ψηφίστηκαν ως οι καλύτερες σε ενδοτμηματικό διαγωνισμό)
Μια μέρα σαν έπινα την λεμονάδα μου ακούστηκε ένας θόρυβος στην πίσω αυλή. Έτρεξα αμέσως και είδα μια παράξενη μηχανή…Μπήκα μέσα και είδα δύο σήματα που έλεγαν «ΜΕΛΛΟΝ» και «ΠΑΡΕΛΘΟΝ».
Πάτησα στο παρελθόν και βρέθηκα στην εποχή του Αλβέρτου Άινσταϊν. Ενθουσιάστηκα πολύ γιατί θα έβλεπα αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Ο Αλβέρτος μόλις άκουσε το θόρυβο έτρεξε να δει. Δεν πίστευε στα μάτια του, γιατί τόσο καιρό προσπαθούσε να φτιάξει μια, και ένα παιδί τα κατάφερε. Αλλά του εξήγησα τι έγινε. Του είπα να το πει σε όλους αλλά αυτός σώπασε… Κάθισε στην άνετη του πολυθρόνα και σκεφτόταν στρίβοντας το μουστάκι του. Μου είπε, «καθόλου καλή η ιδέα σου μικρέ μου». Τον ρώτησα γιατί και μου έδωσε μια πολύ καλή εξήγηση. «Μην το πεις σε κανένα μικρέ γιατί θα αλλάξει η ισορροπία του πλανήτη, και θα γίνει πόλεμος για αυτήν την χρονομηχανή. Εγώ νευρίασα και είπα δυνατά « Εσύ θα πάρεις την δόξα! Και τι ξέρεις εσύ από πόλεμο!» Μετά αυτός ύψωσε τη φωνή του και είπε «Έζησα δύο πολέμους και επιβίωσα. Με κυνηγούσε ο Χίτλερ για την εβραϊκή καταγωγή μου και εσύ μου λες!» «Αυτό δεν το ήξερα…» Είπα συγνώμη και με συγχώρεσε. Μετά φάγαμε μια πεντανόστιμη κοτόσουπα.
Όταν τελειώσαμε έβγαλα το tablet μου και μου ΄πε « Τι είναι αυτό το μαραφέτι, Τι κάνει,» Του εξήγησα τι είναι και του έδειξα το παιχνίδι Subway Surfers. Ενθουσιάστηκε και λάτρεψε το παιχνίδι. Με τις εξελιγμένες μου γνώσεις για την τεχνολογία μου ‘πε « αύριο θα πάμε σε συνέδριο στην Βοστόνη γι αυτό ετοιμάσου. Την επόμενη μέρα ήμουν δίπλα στον περίφημο Αλμπερτ Άισταϊν και μιλούσαμε με επιστήμονες, φυσικούς και με άλλους.
Πριν φύγω γράψαμε μαζί τη θεωρία της Σχετικότητας και άλλες θεωρίες. Ο Άλμπερτ ήθελε να ερευνήσει λίγο τη χρονομηχανή. Μετά αποχαιρετηστήκαμε και με στεναχώρια ήρθα στο παρόν. Σαν δώρο μου έδωσε ένα τηλέφωνο κλασσικής συλλογής και εγώ του έδωσα το tablet μου. Ήμουν περήφανος που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο. Επίσης αυτό το πίστευε και αυτός για μένα. Όταν επέστρεψα συνέχισα αυτό που έκανα. Κάθισα στην πολυθρόνα μου πίνοντας λεμονάδα.
Χάρηκα πολύ με όλα αυτά που έγιναν, όταν γράψαμε θεωρίες, όταν φάγαμε την πεντανόστιμη κοτόσουπα και είπα «Δεν ξαναπάω αύριο να τον δω και να μου φτιάξει κοτόσουπα να πάρω και τη λεμονάδα μου μαζί μου. Καλός συνδιασμός θα ΄ταν.» Και έτσι έγινε…
Στέφανος Ιουστινιανού Ε΄3
Ταξίδι με μια χρονομηχανή
Μακάρι να είχα μία χρονομηχανή!Θα ήθελα πολύ να πάω να δω πως εξελίχθηκαν οι άνθρωποι.
Αν είχα αυτή τη χρονομηχανή θα πήγαινα στο μέλλον.Μια μέρα το πρωί είδα στη σοφίτα μία σκονισμένη πόρτα.Έψαχνα να βρω το πόμολο αλλά πουθενά ίχνoς, βρήκα μια τρύπα και έβαλα μια μπάλα του πινκ πογκ που είχα πάνω στο δωμάτιο μου.Λοιπόν την γύρισα και τότε ήταν που έγινε το θαύμα.Βρήκα κάτι που έμοιαζε σαν φούρνος αλλά δεν ήταν, είχε πολλά κουμπιά πάνω και ένα λάπτοπ.Καταλάθος πάτησα ένα κόκκινο κουμπί και αμέσως ενεργοποιήθηκε μία φωνή που έλεγε κάτι σαν κινέζικα.Εγώ απλώς πάτησα 2035 πάνω στο λάπτοπ και άρχισα να κινούμαι.
Πήγα στο μέλλον,γιούπι..!!!Προηγουμένως σας είπα πως ήθελα να δω πως εξελίχθηκαν οι άνθρωποι αλλά τώρα θέλω να δω και εμένα αν γέρασα,αν έκανα ρυτίδες και αν έχω άσπρα μαλλιά με φούξια αντάβιες.Έλπιζα να ανακαλύψω και το πως άλλαξαν τόσο τα πράγματα όπως ιπτάμενα αυτοκίνητα αντί για κινούμενα αυτοκίνητα,μπαούλα αντί για τσάντες,σιδερένια ρούχα αντί ρούχα με ύφασμα και πολλά άλλα.Το πιο μυστήριο όμως ήταν ότι δεν υπήρχαν ούτε δέντρα αλλά ούτε και λουλούδια παρά μόνο εργοστάσια και σπίτια.Ευτυχώς για μένα η χρονομηχανή ήταν και κάτι σαν θαυματοποιός,ότι ζητούσες σου το έδινε.Έγραψα πάνω στο λάπτοπ: ένα σπόρο δέντρου please.Την στιγμή που έγραφα την τελευταία λέξη ο σπόρος εμφανίστηκε μπροστά μου.Anyway επιπρόσθετα ζήτησα και ένα i-phone 5 αλλά δυστυχώς δεν μου το έδωσε.Τέλος ζήτησα και λίγο νερό και αμέσως
Κάθε ταξίδι στο χρόνο θα είχε μία περιπέτεια αυτή ήταν η δική μου.Το σημαντικό όμως είναι αυτή η περιπέτεια όταν έχει προβλήματα να λυθούν.
Μαρίνα Αλέκου Ε΄3
Αν είχα αυτή τη χρονομηχανή θα πήγαινα στο μέλλον.Μια μέρα το πρωί είδα στη σοφίτα μία σκονισμένη πόρτα.Έψαχνα να βρω το πόμολο αλλά πουθενά ίχνoς, βρήκα μια τρύπα και έβαλα μια μπάλα του πινκ πογκ που είχα πάνω στο δωμάτιο μου.Λοιπόν την γύρισα και τότε ήταν που έγινε το θαύμα.Βρήκα κάτι που έμοιαζε σαν φούρνος αλλά δεν ήταν, είχε πολλά κουμπιά πάνω και ένα λάπτοπ.Καταλάθος πάτησα ένα κόκκινο κουμπί και αμέσως ενεργοποιήθηκε μία φωνή που έλεγε κάτι σαν κινέζικα.Εγώ απλώς πάτησα 2035 πάνω στο λάπτοπ και άρχισα να κινούμαι.
Πήγα στο μέλλον,γιούπι..!!!Προηγουμένως σας είπα πως ήθελα να δω πως εξελίχθηκαν οι άνθρωποι αλλά τώρα θέλω να δω και εμένα αν γέρασα,αν έκανα ρυτίδες και αν έχω άσπρα μαλλιά με φούξια αντάβιες.Έλπιζα να ανακαλύψω και το πως άλλαξαν τόσο τα πράγματα όπως ιπτάμενα αυτοκίνητα αντί για κινούμενα αυτοκίνητα,μπαούλα αντί για τσάντες,σιδερένια ρούχα αντί ρούχα με ύφασμα και πολλά άλλα.Το πιο μυστήριο όμως ήταν ότι δεν υπήρχαν ούτε δέντρα αλλά ούτε και λουλούδια παρά μόνο εργοστάσια και σπίτια.Ευτυχώς για μένα η χρονομηχανή ήταν και κάτι σαν θαυματοποιός,ότι ζητούσες σου το έδινε.Έγραψα πάνω στο λάπτοπ: ένα σπόρο δέντρου please.Την στιγμή που έγραφα την τελευταία λέξη ο σπόρος εμφανίστηκε μπροστά μου.Anyway επιπρόσθετα ζήτησα και ένα i-phone 5 αλλά δυστυχώς δεν μου το έδωσε.Τέλος ζήτησα και λίγο νερό και αμέσως
Κάθε ταξίδι στο χρόνο θα είχε μία περιπέτεια αυτή ήταν η δική μου.Το σημαντικό όμως είναι αυτή η περιπέτεια όταν έχει προβλήματα να λυθούν.
Μαρίνα Αλέκου Ε΄3
Ταξίδι με μια χρονομηχανή
Μια μέρα καθώς ήμουν στο πάρκο με την Μαρίνα και σκεφτόμουν, πόσο ωραία θα ήταν να ταξίδευα στο χρόνο, ακούσαμε κλάματα και δεν ήταν παιδιού, αλλά ζώου. Τότε τρέξαμε να δούμε τι ήταν. 'Hταν ένα γουρουνάκι περικυκλωμένο από άγριους, μεγάλους και πολύ δυνατούς σκύλους. Έδιωξα τους σκύλους με ένα μεγάλο κλαδί και πήραμε το γουρουνάκι σπίτι μου, το κάναμε μπάνιο, το ταΐσαμε και το βάλαμε να ξαπλώσει. Καθώς βρισκόμασταν στο δωμάτιο μου είδαμε μια τεράστια κούτα, την ανοίξαμε και μέσα ήταν ένας καναπέ. Τότε ξυπνήσαμε το γουρουνάκι και του είπαμε να καθίσει στον καναπέ μαζί μας και να φανταστούμε ότι είναι μια χρονομηχανή.
Ξαφνικά όταν ανοίξαμε τα μάτια μας βρισκόμασταν στην εποχή των δεινοσαύρων, ενώ γινόταν ένας σεισμός . Όλοι οι δεινόσαυροι τρέχανε. Όταν γυρίσαμε πίσω μας είδαμε τον…… Τυρανόσαυρο Ρεξ!!! Αρχίσαμε να τρέχουμε, όμως το γουρουνάκι δεν έτρεχε γρήγορα, τότε το πήρα πάνω μου και κρυφτήκαμε στα χόρτα. Τρέχαμε με όλη μας τη δύναμη και ο Τυρανόσαυρος Ρεξ ήταν πίσω μας μέχρι… που πέσαμε σε κινούμενη άμμο και μας έχασε. Ήμασταν πολύ χαρούμενες που ξεφύγαμε, όμως δεν υπολογίσαμε ένα μεγάλο πρόβλημα. Πώς θα βγαίναμε έξω; Mόνο με ένα θαύμα θα μπορούσαμε να βγούμε από εκεί μέσα. Το θαύμα έγινε, ένα πολύ παράξενο δεινοσαύρακι που έμοιαζε περισσότερο με στρουθοκάμηλο , αλλά βέβαια δεν του το είπα για να μην το προσβάλω , μας βοήθησε . Μας έδωσε ένα κλαδί ,αλλά δεν ήταν τόσο δυνατό για να μας τραβήξει και φώναξε την μητέρα του που ήταν μια τεράστια φυτοφάγος.
Μέτα από όλο αυτό θέλαμε να επιστρέψουμε σπίτι, αλλά πως θα ξεφεύγαμε από τόσους σαρκοφάγους ,τεράστιους και πολύ δυνατούς δεινόσαυρους; Ένας πτερόσαυρος μας άρπαξε και μας πήρε πολύ ψηλά , στη φωλία του. Η φωλιά ήταν πάνω σε μια τεράστια και πανύψηλη πέτρα . Είχαμε πραγματικά βαρεθεί, θέλαμε να φύγουμε . Δεν έφτανε αυτό, τα μωρά του πτερόσαυρου έκλαιγαν γιατί, πεινούσαν . Εγώ απλώς ήθελα να δω τους δεινόσαυρους , όχι να με τρέχουν από πίσω και να προσπαθώ να σωθώ . Ο μόνος τρόπος ήταν να κάνουμε τις μαϊμούδες και να σκαρφαλώσουμε. Τότε αρχίσαμε το ταξίδι για να κατεβούμε από τη φωλιά του πτερόσαυρου χωρίς να μας δει. Όμως είχαμε ακόμη ένα πρόβλημα το γουρουνάκι δεν είχε δάκτυλα να πιάνεται από τις πέτρες . Τότε ο πτερόσαυρος ήρθε και μας κατέβασε ! Πολύ παράξενο από ότι κατάλαβα μας έβαλε εκεί να προσέχουμε τα μωρά του .
Τώρα έχουμε ακόμα ένα πρόβλημα (όλο προβλήματα έχουμε)! Που είναι η χρονομηχανή ; Ένας σεισμός έγινε και δεν θα σας πω τι ήταν , γιατί νομίζω ότι ξέρετε , ο τυρανόσαυρος Ρεξ. Όλοι οι δεινόσαυροι έτρεχαν και αυτή τη φορά ήταν μια αγέλη από σαρκοφάγους δεινόσαυρους . Τότε βρήκαμε τη χρονομήχανη ! Πάνω στην ώρα! Όμως ένας τεράστιος φυτοφάγος πάτησε τη χρονομηχανή και την έλιωσε με τα τεράστια πόδια του! Τότε εκεί είδα τον Αντρέα και το Σάββα τους δυο επιστήμονες. Με βοήθησαν να ξαναφτιάξω τη χρονομηχανή για να γυρίσω σπίτι. Όταν πήγα να καθίσω στη χρονομηχανή ένας δεινόσαυρος έτρεχε το γουρουνάκι από πίσω. Ο Αντρέας πήγε πίσω από το ένα δέντρο και τράβηξε το γουρουνάκι. Το έφερε κοντά και το γουρουνάκι μου ρουθούνισε . Ο Αντρέας μου είπε ότι ένας δεινόσαυρος έφαγε τη χρονομηχανή του. Τότε όλοι μπήκαμε στη χρονομηχανή.
Όμως αντί να πάμε σπίτι πήγαμε στο μέλλον. Έπρεπε να φύγουμε , αλλά θέλαμε να δούμε πώς θα ήταν το μέλλον. Όλα τα μεταφορικά μέσα θα είναι ιπτάμενα, τα βιβλία μας θα είναι ηλεκτρονικά και όλοι κυκλοφορούσαν με μάσκες οξυγόνου. Στο τέλος, επιστρέψαμε σπίτι και τα διηγήθηκα όλα στην μαμά μου, αλλά φυσικά εκείνη δεν με πίστεψε.
Πάντως πέρασα πάρα πολύ ωραία και θα ήθελα να ταξιδέψω και κάπου αλλού με τη χρονομηχανή και το γλυκό μου γουρουνάκι. Το γουρουνάκι φυσικά το υιοθέτησα. Εγώ και το γουρουνάκι συνεχίσαμε τα ταξίδια σε άλλες εποχές.
Σοφία Αδαμίδου Ε΄3
